The Crystal Ship vernieuwt in 2025 rond het thema 'CHANGE'. Het festival blijft trouw aan zijn roots, maar verwelkomt nieuwe kunstenaars en frisse perspectieven. Kunst in de openbare ruimte wordt ingezet om maatschappelijke, ecologische en persoonlijke transformatie te verbeelden. De werken nodigen voorbijgangers uit tot dialoog en reflectie over de wereld én zichzelf.

Ontdek het volledige Crystal Ship parcours hier.

BELIN, afkomstig uit Linares in Andalusië, begon te schilderen als een tiener toen de grenzen van schoolboeken en bureaus zijn creatieve energie niet langer konden bevatten. Sindsdien is zijn werk geëvolueerd van de straten van Zuid -Spanje naar een wereldwijd podium, hangend in grote galerijen en torenhoge over stadsmuren over continenten. Voor het Crystal Schip bracht hij niet alleen zijn onderscheidende mix van realisme, kubisme en graffiti mee, maar ook een diep persoonlijke reflectie op transformatie.

Zijn muurschildering in Oostende legt dat moment van overgang vast - een metaforisch vertrek, een visuele reis naar nieuwe werelden. "Het gaat echt om het verlaten van Oostende," legt hij uit, "op weg naar een andere wereld om te ontdekken."

BELIN's inspiratie voor het stuk kwam van het schilderij van James Ensor de Roeier (de roeier) - een eenzame figuur die in het onbekende roeit. Op Instagram deelde Belin zijn interpretatie:

"Een eenzame reiziger op rusteloze wateren, ogen gericht op een onzekere horizon ... zo voelde ik me ensor. Dat is hoe ik hem schilderde."

Dit poëtische bijschrift verbindt niet alleen de muurschildering met een Belgisch kunsthistorisch icoon, maar weerspiegelt ook de persoonlijke reis van BELIN. Net als de enige roeier van Ensor, navigeert Belin verandering - het achterlaten van het vertrouwde, op weg naar iets ongedefinieerd maar toch nodig. Zijn muurschildering wordt een eigentijdse echo van het schilderij van Ensor: beide zijn meditaties over eenzaamheid, beweging en transformatie.

In het werk van BELIN wordt de roeier herboren door levendige geometrieën en expressieve lijnen - niet langer in zachte olieverslagen maar in scherpe contrasten en gebroken realiteiten. Toch blijft de ziel hetzelfde: een figuur gevangen tussen verleden en toekomst, nog wateren en open zeeën. Door de Ensor te kanaliseren, is BELIN niet alleen een eerbetoon aan de artistieke erfenis van Oostende, maar verdiept ook de emotionele resonantie van zijn eigen evoluerende stijl.

Het stuk ademt met beweging en emotie en weergalmt de veranderende getijden van de nabijgelegen zee en de zich ontwikkelende identiteit van de stad zelf. In het gefragmenteerde maar hyper-gedetailleerde portret dat hij heeft gemaakt, zien kijkers de kenmerkende stijl van BELIN: Picasso-achtige deconstructies versmolten met hyperrealistische texturen, een soort tijdsbuigende visuele symfonie.

Het festivalthema van dit jaar, Change, resoneert diep met BELIN op persoonlijk niveau. "Ik verander", zegt hij openhartig. "Ik verhuis naar Madrid. Ik ben een vader sinds ik 23 was, en nu is het tijd dat ik meer voor mezelf kan werken, zonder mijn kinderen te vergeten, natuurlijk." Dat evenwicht - tussen verleden en toekomst, verantwoordelijkheid en vrijheid - pulseert door de gelaagde vormen van de muurschildering en veranderende vliegtuigen. Het is een moment bevroren in beweging en legt het gevoel van verschillende tijdlijnen vast die in één afbeelding convergeren.

Voor BELIN gaat kunst niet alleen over esthetiek - het gaat over nieuwsgierigheid, perceptie en het delicate spel van tijd. Zijn muurschildering in Ostend nodigt voorbijgangers uit om te pauzeren, zich af te vragen en misschien, om zich even te voelen alsof de tijd zelf met hen heeft gepauzeerd.

In een stad doordrenkt van artistieke geschiedenis, voegt BELIN's muurschildering nu een gewaagd, eigentijds hoofdstuk toe - een hoofdstuk dat niet alleen spreekt over waar we zijn geweest, maar waar we heen gaan.

_______________________________________________________________________________________________________________________

The Crystal Ship renews in 2025 on the theme 'Change'. The festival remains loyal to its roots, but welcomes new artists and fresh perspectives. Art in public space is used to depict social, ecological and personal transformation. The works invite passers -by to dialogue and reflection over the world and themselves.

Discover the full Crystal Ship trail here.

Belin, who hails from Linares in Andalusia, began painting as a teenager when the confines of school books and desks could no longer contain his creative energy. Since then, his work has evolved from the streets of southern Spain to a global stage, hanging in major galleries and towering over city walls across continents. For The Crystal Ship, he brought with him not just his distinctive blend of realism, cubism, and graffiti, but also a deeply personal reflection on transformation.

His mural in Ostend captures that moment of transition – a metaphorical departure, a visual voyage toward new worlds. “It’s really about leaving Ostend,” he explains, “heading towards another world to discover.”

Belin’s inspiration for the piece came from James Ensor’s painting De Roeier (The Rower) – a solitary figure rowing into the unknown. On Instagram, Belin shared his interpretation:
“A solitary traveler on restless waters, eyes fixed on an uncertain horizon… That’s how I felt Ensor. That’s how I painted him.”

This poetic caption not only connects the mural to a Belgian art historical icon but also mirrors Belin’s personal journey. Like Ensor’s lone rower, Belin navigates change – leaving behind the familiar, heading toward something undefined yet necessary. His mural becomes a contemporary echo of Ensor’s painting: both are meditations on solitude, motion, and transformation.

In Belin’s work, the rower is reborn through vibrant geometries and expressive lines – no longer in soft oil strokes but in sharp contrasts and fractured realities. Yet the soul remains the same: a figure caught between past and future, still waters and open seas. By channeling Ensor, Belin not only pays homage to Ostend’s artistic legacy but also deepens the emotional resonance of his own evolving style.
The piece breathes with movement and emotion, echoing the shifting tides of the nearby sea and the evolving identity of the city itself. In the fragmented yet hyper-detailed portrait he created, viewers see Belin’s signature style: Picasso-like deconstructions fused with hyperrealist textures, a kind of time-bending visual symphony.

This year’s festival theme, CHANGE, resonates deeply with Belin on a personal level. “I’m changing,” he says candidly. “I’m moving to Madrid. I’ve been a father since I was 23, and now is the time where I can work more for myself, without forgetting my children, of course.” That balance – between past and future, responsibility and freedom – pulses through the mural’s layered forms and shifting planes. It’s a moment frozen in motion, capturing the sense of several timelines converging in one image.

For Belin, art isn’t just about aesthetics – it’s about curiosity, perception, and the delicate play of time. His mural in Ostend invites passersby to pause, to wonder, and perhaps, to feel for a moment as though time itself has paused with them.

In a city steeped in artistic history, Belin’s mural now adds a bold, contemporary chapter – one that speaks not just of where we’ve been, but where we’re going.